2 – UCZEŃ, reż. Kiriłł Sieriebriennikow | Rosja 2016 | 118’
9 – IGIELNIK, reż. Deborah Haywood | Wielka Brytania 2017 | 82’
16 – ZJAZD ABSOLWENTÓW, reż. Anna Odell | Szwecja 2013 | 88’
30 – NAZYWAM SIĘ CUKINIA, reż. Claude Barras | Francja, Szwajcaria 2016 | 66’
Seanse – poniedziałki, godz. 19.00 | Bilety – 12 złotych.
Działalność DKF-u jest dotowana przez Polski Instytut Sztuki Filmowej.
Kino chętnie używa szkoły jako metafory – stanowi ona mikroświat, skupiający jak w soczewce normy i hierarchie społeczne obowiązujące także poza jej murami. Bo uczymy się tam nie tylko fizyki i biologii, ale i życia w społeczeństwie. Różne to mogą być lekcje i różne uczniowie przyjmują tam strategie – od buntu w głośnym „Uczniu” Kiriłła Sieriebriennikowa po użycie szkolnych doświadczeń jako materiału artystycznego w „Zjeździe absolwentów” Anny Odell. Cztery europejskie tytuły – z Rosji, Wielkiej Brytanii, Szwecji i Francji, cztery obrazy dojrzewania i rówieśniczych relacji, cztery zupełnie inne artystyczne wizje. Każda na swój sposób opisuje współczesny świat widziany okiem młodych, którzy potrafią wystawić mu gorzki rachunek. Bo nastoletnie dramaty i wyzwania mogą przeminąć następnego dnia, ale i mogą odcisnąć się na całym późniejszym życiu.
Adam Kruk
UCZEŃ
Jesteśmy w rosyjskiej szkole, która rządzi się swoimi prawami. Wszystkim trzęsie krzepka dyrektorka, wśród dziewcząt prym wiodą te najbardziej urodziwe, wśród chłopców ci najsilniejsi, gnębiący kulejącego Griszę czy Wieniamina (charyzmatyczny Piotr Skworcow) – tytułowego ucznia, w którym budzi się buntownik. By narzucić tu własne zasady Wienia chwyta za kieszonkową Biblię, cytatami z której miota w rówieśników, nauczycieli, a nawet we własną matkę. W jego ustach bardziej jednak niż jak słowo boże brzmią one jak szatańskie wersety… Reżyser Kiriłł Sieriebriennikow, który rok po nakręceniu filmu został przez władze rosyjskie usadzony w areszcie domowym, oparł swój głośny film na – wystawianej także w Polsce – sztuce niemieckiego brutalisty Mariusa von Mayenburga „Męczennicy”. Poddaje w nim analizie prawicową radykalizację młodych i konserwatywny zwrot, charakterystyczny nie tylko dla sytuacji w Rosji.
IGIELNIK
Matkę i córkę łączy silna, niemal symbiotyczna więź. Po przeprowadzce do nowego miasta Lyn (Joanna Scanlan) stara się stworzyć w domu miękki, pluszowy, niemal bajkowy świat, który ochroni ją i jej córkę przed nie zawsze przyjazną brytyjską rzeczywistością. Ale Iona (w tej roli modelka Lily Newmark, twarz Channel) jest już nastolatką – szkoła i relacje rówieśnicze zaczynają odgrywać coraz ważniejszą rolę w jej życiu. Budzą się w niej nowe potrzeby, ale wciąż ma w sobie dziecięcą naiwność, przez którą trudno jej połapać się w szkolnych układach i gierkach. Debiutancki film brytyjskiej reżyserki Deborah Haywood to odważny głos przeciwko szkolnemu dręczeniu i tępieniu inności, ale też ostrzeżenie przez nazbyt zaborczą matczyną miłością.
ZJAZD ABSOLWENTÓW
W przytulnej szwedzkiej restauracji spotyka się klasa na zjeździe absolwentów. Po latach każdy chce się pokazać jako osoba szczęśliwa i spełniona. Radosne powitania, wymiana uprzejmości i wreszcie czas toastów – głos zabiera brunetka o wyraźnie skwaszonej minie, by zamiast rzewnych wspominek i pieprznych anegdot wyznać krzywdy, których doświadczyła w szkole, zdemaskować dawne hierarchie, wskazać prześladowców. I zepsuć zabawę klasie, która próbuje zamknąć jej usta… Wichrzycielką jest Anna Odell – znana w Szwecji artystka i skandalistka. Jej debiutancki film, łączący prawdziwe doświadczenia Odell z jej artystyczną wizją nagrodzono podczas festiwalu Nowe Horyzonty. Doceniła go też Szwedzka Akademia Filmowa, przyznając dwie statuetki Złotego Żuka (tamtejszy odpowiednik Oscara) za najlepszy film i scenariusz.
NAZYWAM SIĘ CUKINIA
Jedna z najpiękniejszych animacji ostatnich lat, nakręcona techniką lalkową, to idealny film na grudniowy wieczór. Inspirowana „400 batami” François Truffauta ekranizacja autobiograficznej książki Gillesa Parisa opowiada o 9-letnim Ikarze, nazywanym Cukinią. Trafiający do domu dziecka chłopiec poznaje tu podobne do siebie dzieci – porzucone lub skrzywdzone przez dorosłych. Jak odnajdzie się w „nowej klasie”? Czy on i jego nowi koledzy znajdą szczęście i lepszy dom? Film, poruszający trudne tematy, z którymi mają do czynienia dzieci – alkoholizm, nadużycia, przemoc – jest jednocześnie ciepły i wzruszający. „Nazywam się Cukinia” zdobył Europejską Nagrodę Filmową, nominację do Oscara i szereg innych wyróżnień na światowych festiwalach.
